Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
23. cum maxume Capua circumvallaretur,
Syracusarum oppugnatio ad finem venit, praeterquam vi ac virtute ducis exercitusque, intestina
etiam proditione adiuta.
[2]
namque Marcellus initio
veris incertus utrum Agrigentum ad Himilconem
et Hippocraten verteret bellum an obsidione Syracusas premeret,
[3?]
quamquam nec vi capi videbat posse
inexpugnabilem terrestri ac maritimo situ urbem
nec fame, ut quam prope liberi a Carthagine commeatus alerent,
[4?]
tamen, ne quid inexpertum relinqueret, transfugas Syracusanos—erant autem apud
Romanos aliqui nobilissimi viri, inter defectionem
ab Romanis, quia ab novis consiliis abhorrebant,
pulsi—conloquiis suae partis temptare hominum
animos iussit et fidem dare, si traditae forent Syracusae, liberos eos ac suis legibus victuros esse.
[5]
non
erat conloquii copia, quia multorum animi suspecti
omnium curam oculosque eo1 converterant ne quid falleret tale admissum.
[6]
servus unus exulum, pro
transfuga intromissus in urbem, conventis paucis
initium conloquendi de tali re fecit. deinde in2 piscatoria quidam nave retibus operti circumvectique ita ad castra Romana conlocutique cum transfugis,
[p. 430]
et iidem saepius eodem modo et alii atque alii;3 postremo ad octoginta facti.
[7]
et cum iam composita omnia ad proditionem essent, indicio delato ad Epicyden per Attalum quendam, indignantem sibi rem creditam non esse, necati omnes cum cruciatu
sunt.
[8]
alia subinde spes, postquam haec vana evaserat,
excepit. damippus quidam Lacedaemonius, missus
ab Syracusis ad Philippum regem, captus ab Romanis
navibus erat.
[9]
huius utique redimendi et Epicydae
cura erat ingens, nec abnuit Marcellus, iam tum
Aetolorum, quibus socii Lacedaemonii erant, amicitiam
adfectantibus Romanis.
[10]
ad conloquium de redemptione eius missis medius maxime atque utrisque
opportunus locus ad portum Trogilorum, propter
turrim quam vocant Galeagram, est visus.
[11]
quo
cum saepius commearent, unus ex Romanis ex
propinquo murum contemplans, numerando lapides
aestimandoque ipse secum quid in fronte paterent
singuli,
[12?]
altitudinem muri, quantum proxime coniectura
poterat, permensus humilioremque aliquanto pristina
opinione sua et ceterorum omnium ratus esse et vel
mediocribus scalis superabilem, ad Marcellum rem
defert.
[13]
haud spernenda visa; sed cum adiri locus,
quia ob id ipsum intentius custodiebatur, non posset,
occasio quaerebatur;
[14]
quam obtulit transfuga nuntians diem festum Dianae per triduum agi et, quia
alia in obsidione desint, vino largius epulas celebrari
[p. 432]
et ab Epicyde praebito universae plebei et per4 tribus a principibus diviso.
[15]
quod ubi5 accepit Marcellus, cum paucis tribunorum militum conlocutus, electisque per eos ad rem tantam agendam audendamque idoneis centurionibus militibusque et scalis in occulto comparatis,
ceteris signum dari iubet ut mature corpora curarent
quietique darent: nocte in expeditionem eundum
esse.
[16]
inde ubi id temporis visum quo de die epulatis
iam vini satias principiumque somni esset, signi
unius milites ferre scalas iussit; et ad mille fere
armati tenui agmine per silentium eo deducti.
[17]
ubi
sine strepitu ac tumultu primi evaserunt in murum,
secuti ordine alii, cum priorum audacia dubiis etiam
animum faceret.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.