Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
61. postquam Manlius dixit, quamquam patrum
quoque plerosque captivi cognatione attingebant,
praeter exemplum civitatis minime in captivos iam
inde antiquitus indulgentis, pecuniae quoque summa
homines movit,
[2?]
quia1 nec aerarium exhauriri,2 magna iam summa erogata in servos ad militiam emendos armandosque, nec Hannibalem maxime huiusce rei,
ut fama erat, egentem locupletari volebant.
[3]
cum
triste responsum, non redimi captivos, redditum
[p. 406]
esset, novusque super veterem luctus tot iactura3 civium adiectus esset, cum magnis fletibus questibusque legatos ad portam prosecuti sunt.
[4]
unus ex iis domum abiit, quod fallaci reditu in castra iure iurando se exsolvisset. quod ubi innotuit relatumque ad senatum est, omnes censuerunt comprehendendum et custodibus publice datis deducendum ad
Hannibalem esse.
[5]
est et alia de captivis fama: decem primo legatos4 venisse; de eis cum dubitatum in senatu esset,
admitterentur in urbem necne, ita admissos esse ne
tamen iis senatus daretur;
[6]
morantibus deinde longius
omnium spe alios tres insuper legatos venisse, L.
Scribonium et C. Calpurnium et L. Manlium;
[7]
tum
demum ab cognato Scriboni tribuno plebis de redimendis captivis relatum esse nec censuisse redimendos senatum; et novos legatos tres ad Hannibalem
revertisse,
[8?]
decem veteres remansisse, quod per
causam recognoscendi nomina captivorum ad Hannibalem ex itinere regressi religione sese exsolvissent;
de iis dedendis magna contentione actum in senatu
esse, victosque paucis sententiis qui dedendos censuerint;
[9]
ceterum proximis censoribus adeo omnibus
notis ignominiisque confectos esse ut quidam eorum
[p. 408]
mortem sibi ipsi extemplo consciverint, ceteri non5 foro solum omni deinde vita, sed prope luce ac publico caruerint.
[10]
mirari magis adeo discrepare
inter auctores quam quid veri sit discernere queas.
quanto autem maior ea clades superioribus cladibus fuerit, vel6 ea res indicio est, quod fides sociorum,7 quae ad eam8 diem firma steterat, tum labare9 coepit, nulla profecto alia de re quam quod desperaverant de imperio.
[11]
defecere autem ad Poenos hi populi: Campani, Atellani,10 Calatini, Hirpini, Apulorum pars, Samnites praeter Pentros, Bruttii omnes, Lucani,
[12?]
praeter hos Uzentini et Graecorum omnis ferme ora, Tarentini, Metapontini, Crotonienses Locrique, et Cisalpini omnes Galli.
[13]
nec tamen eae clades defectionesque sociorum moverunt ut pacis usquam11 mentio apud Romanos fieret, neque ante consulis Romam adventum nec postquam is rediit renovavitque memoriam acceptae cladis;
[14]
quo in tempore ipso adeo magno animo civitas fuit ut consuli ex tanta clade, cuius ipse causa maxima fuisset, redeunti et obviam itum frequenter ab omnibus ordinibus sit et gratiae actae quod de re publica non desperasset;
[15]
qui si Carthaginiensium ductor
fuisset, nihil recusandum supplicii foret.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.