Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[69]
Quo modo igitur, inquies, verum esse poterit omnia
referri ad summum bonum, si amicitiae, si propinquitates, si reliqua externa summo bono non continentur?
Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa sunt, iis
tuemur officiis, quae oriuntur a suo cuiusque genere
virtutis. nam et amici cultus et parentis ei,1 qui officio
fungitur, in eo ipso prodest, quod ita fungi officio in
recte factis est, quae sunt orta a virtutibus. quae2
quidem sapientes sequuntur duce natura tanquam
videntes;3 non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe gloria,
quae habet speciem honestatis et similitudinem. quodsi
ipsam honestatem undique perfectam atque absolutam.
rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?
1 ei Or. et
2 add. Lamb.
3 sapientes sequuntur duce natura tanquam videntes Se. sa-
pientes utentes sequuntur duce natura tanquam BERV sapientes
vírt
typographytes ('rt
typography ab alt. m. in ras.) sequuntur duce natura tamquam
N. 'Latet aliquid huiusmodi: quae quidem sapientes videntes
sequuntur duce natura eam viam' Mdv.
M. Tulli Ciceronis scripta quae manserunt omnia, fasc. 43. de Finibus Bonorum et Malorum. M. Tullius Cicero. Th. Schiche. Leipzig. Teubner. 1915.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.