This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
29. sed inventus
[p. 2031]
profecto est ille eloquens1, quem numquam vidit Antonius.
Quis est igitur is2? complectar brevi, disseram pluribus.
Is est enim eloquens, qui et humilia subtiliter et alta3
graviter et mediocria temperate potest dicere. Nemo is,
inquies, umquam fuit.
[101]
ne fuerit4. Ego enim quid desiderem,
non quid viderim disputo redeoque ad illam Platonis
de qua dixeram rei formam et speciem, quam etsi non
cernimus, tamen animo tenere possumus. Non enim eloquentem
quaero neque quicquam mortale et caducum, sed
illud ipsum, cuius qui sit compos, sit eloquens; quod nihil
est aliud nisi eloquentia ipsa, quam nullis nisi mentis oculis
videre possumus. Is erit igitur eloquens, ut idem illud
iteremus, qui poterit parva summisse, modica temperate,
magna graviter dicere.
[102]
tota mihi causa pro Caecina de
verbis interdicti5 fuit: res involutas definiendo explicavimus,
ius civile laudavimus, verba ambigua distinximus.
Fuit ornandus in Manilia lege Pompeius: temperata oratione
ornandi copiam persecuti sumus. Ius omne retinendae
maiestatis Rabiri causa continebatur: ergo in ea
omni6 genere amplificationis exarsimus.
[103]
at haec interdum
temperanda et varianda sunt. Quod igitur in accusationis
septem libris non reperitur genus? quod in Habiti7? quod
in Corneli? quod in plurimis nostris defensionibus? quae
exempla selegissem, nisi vel nota esse arbitrarer vel8 ipsi9
possent legere10 qui quaererent. Nulla est enim ullo in
genere laus oratoris11 cuius in nostris orationibus non sit
aliqua si non perfectio, at conatus tamen atque adumbratio.
[104]
non adsequimur; at quid sequi12 deceat videmus.
[p. 2032]
Nec enim nunc de nobis, sed de re dicimus; in quo tantum
abest ut nostra miremur, et13 usque eo difficiles ac morosi
sumus, ut nobis14 non satis faciat ipse Demosthenes; qui
quamquam unus eminet inter omnis in omni genere dicendi,
tamen non semper implet auris meas; ita sunt
avidae et capaces et saepe aliquid immensum infinitumque
desiderant.
1 eloquens secl. Bake
2 is A: sed L
3 alta A: magna L
4 ne fuerit L: ne dūtu fueris A: ne dum tu videris Heerdegen: ne dum tu videris, ne fuerit Stangl
5 de verbis interdicti L: re vera A
6 in ea omni Heerdegen: ibi omni Stangl: in omni L: in eo A
7 Habiti AL: Aviti vulg.
8 accusarentur vel opes A: arbitrarer L
9 arbitrarer vel ipsi Schütz
10 posse eligere L
11 oratoris om. A ml: oratoria Bentley
12 sequi Heerdegen: siqui A: si qui F: si quid OPM: at quid deceat vulg.
13 et A, secl. Stangl: ut L: etiam Friedrich
14 nobis interdum Schütz, coll. Quintil. x. 1. 24, xii. 1. 22
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Rhetorica, Tomus II. A. S. Wilkins. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1911. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The Mellon Foundation provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.