Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[25]
Sin oratio adversariorum
fidem videbitur auditoribus fecisse—id quod ei, qui
intellegit, quibus rebus fides fiat, facile erit cognitu—
oportet aut de eo, quod adversarii firmissimum sibi pu-
tarint et maxime ii, qui audient, probarint, primum te
dicturum polliceri, aut ab adversarii dicto exordiri et
ab eo potissimum, quod ille nuperrime dixerit, aut du-
bitatione uti, quid primum dicas aut cui potissimum
loco respondeas, cum admiratione. nam auditor cum
eum, quem adversarii perturbatum putat oratione, vi-
det animo firmissimo contra dicere paratum, plerum-
que se potius temere assensisse quam illum sine causa
confidere arbitratur. Sin auditoris studium defatigatio
abalienavit a causa, te brevius, quam paratus fueris,
esse dicturum commodum est polliceri; non imitaturum
adversarium. sin res dabit, non inutile est ab aliqua
re nova aut ridicula incipere aut ex tempore quae nata
sit, quod genus strepitu, acclamatione; aut iam parata,
quae vel apologum vel fabulam vel aliquam contineat
inrisionem; aut si rei dignitas adimet iocandi facul-
tatem, aliquid triste, novum, horribile statim non in-
commodum est inicere. nam, ut cibi satietas et fasti-
dium aut subamara aliqua re relevatur aut dulci miti-
gatur, sic animus defessus audiendo aut admiratione
integratur aut risu novatur.
Ac separatim quidem, quae de principio et de insi-
nuatione dicenda videbantur, haec fere sunt: nunc
quiddam brevi communiter de utroque praecipiendum
videtur.
Exordium sententiarum et gravitatis plurimum debet
habere et omnino omnia, quae pertinent ad dignitatem,
in se continere, propterea quod id optime faciendum
est, quod oratorem auditori maxime commendat;
splendoris et festivitatis et concinnitudinis minimum,
propterea quod ex his suspicio quaedam apparationis
atque artificiosae diligentiae nascitur, quae maxime
orationi fidem, oratori adimit auctoritatem.
Rhetorici libri duo qui vocantur de inventione. M. Tullius Cicero. Eduard Stroebel. In Aedibus B.G. Teubneri. Lipsiae. 1915. Keyboarding.
The Mellon Foundation provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.