[8]
princeps P. Lentulus, parens ac deus nostrae vitae fortunae
memoriae nominis, hoc specimen virtutis, hoc indicium
animi, hoc lumen consulatus sui fore putavit, si me mihi, si
meis, si vobis, si rei publicae reddidisset. qui ut est designatus,
numquam dubitavit sententiam de salute mea se et re
publica dignam dicere: cum a tribuno plebis vetaretur, cum
praeclarum caput recitaretur ne quis ad vos referret, ne quis
decerneret, ne disputaret, ne loqueretur, ne pedibus iret, ne
scribendo adesset, totam illam, ut ante dixi, proscriptionem
non legem putavit, qua civis optime de re publica meritus
nominatim sine iudicio una cum senatu rei publicae esset
ereptus. Vt vero iniit magistratum, non dicam quid egit1
prius, sed quid omnino egit aliud nisi ut me conservato vestram
in posterum dignitatem auctoritatemque sanciret?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 egerit Hbks
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.