This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
PAMPHILUS.
Pamphilius
Nequeo mearum rerum initium ullum invenire idoneum,
Unde exordiar narrare quae nec opinanti accidunt;
Partim quae perspexi his oculis, partim quae accepi auribus:
Qua me propter exanimatum citius eduxi foras.
5Nam modo me intro ut corripui timidus, alio suspicans
Morbo me visurum affectam ac sensi esse uxorem; hei mihi!
Postquam me aspexere ancillae advenisse, ilico omnes simul
Laetae exclamant, "Venit;" id quod me repente aspexerant.
Sed continuo vultum earum sensi immutari omnium,
10Quia tam incommode illis fors obtulerat adventum meum.
Una illarum interea propere praecucurrit nuntians
Me venisse: ego eius videndi cupidus recta consequor.
Postquam introii extemplo eius morbum cognovi miser;
Nam neque ut celari posset tempus spatium ullum dabat,
15Neque voce alia ac res monebat ipsa poterat conqueri.
Postquam aspexi, "O facinus indignum!" inquam; et corripui ilico
Me inde lacrimans, incredibili re atque atroci percitus.
Mater consequitur: iam ut limen exirem ad genua accidit
Lacrimans misera: miseritum est. Profecto hoc sic est, ut puto:
20Omnibus nobis ut res dant sese ita magni atque humiles sumus.
Hanc habere orationem mecum a principio institit:
"O mi Pamphile, abs te quamobrem haec abierit causam vides;
Nam vitium est oblatum virgini olim ab nescio quo improbo:
Nunc huc confugit te atque alios partum ut celaret suum."
25Sed cum orata eius reminiscor, nequeo quin lacrimem miser.
"Quaeque fors fortuna est," inquit, "nobis quae te hodie obtulit,
Per eam te obsecramus ambae, si ius, si fas est, uti
Adversa eius per te tecta tacitaque apud omnes sient.
Si unquam erga te animo esse amico sensti eam, mi Pamphile,
30Sine labore hanc gratiam te ut sibi des pro illa nunc rogat.
Caeterum de reducenda id facias quod in rein sit tuam,
Parturire eam neque gravidam esse ex te solus conscius.
Nam aiunt tecum post duobus concubuisse eam mensibus:
Tum postquam ad te venit mensis agitur hic iam septimus;
35Quod te scire ipsa indicate res. Nunc si potis est, Pamphile,
Maxime volo doque operam ut clam eveniat partus patrem,
Atque adeo omnes: sed si fieri id non potest quin sentiant,
Dicam abortum esse: scio nemini aliter suspectum fore
Quin, quod verisimile est, ex te recte eum natum putent.
Continuo exponetur: hic tibi nihil est quicquam incommodi;
Et illi miserae indigne factam iniuriam contexeris."
Pollicitus sum; et servare in eo certum est quod dixi fidem;
Nam de reducenda, id vero neutiquam honestum esse arbitror;
Nec faciam; etsi amor me graviter consuetudoque eius tenet.
45Lacrimo, quae posthac futura est vita quum in mentem venit,
Solitudoque. O fortuna, ut nunquam perpetuo es bona!
Sed iam prior amor me ad hanc rem exercitatum reddidit,
Quem ego tum consilio missum feci: idem nunc huic operam dabo.
Adest Parmeno cum pueris: hunc minime est opus
50In hac re adesse; nam olim soli credidi
Ea me abstinuisse in principio, cum data est.
Vereor, si clamorem eius hic crebro audiat,
Ne parturire intelligat: aliquo mihi est
Hinc ablegandus dum parit Philumena.
Publii Terentii Comoediae VI. P. Terentius Afer. Edward St. John Parry, M.A. London. Whitaker and Co., Ave Maria Lane; George Bell, Fleet Street. 1857.
NSF, NEH: Digital Libraries Initiative, Phase 2 provided support for entering this text.
This text was converted to electronic form by professional data entry and has been proofread to a medium level of accuracy.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.