[268δ]
εἰδωλοποιικῆς οὐ θεῖον ἀλλ᾽ ἀνθρωπικὸν τῆς ποιήσεως ἀφωρισμένον ἐν λόγοις τὸ θαυματοποιικὸν μόριον, ‘ταύτης τῆς γενεᾶς τε καὶ αἵματος’ ὃς ἂν φῇ τὸν ὄντως σοφιστὴν εἶναι, τἀληθέστατα, ὡς ἔοικεν, ἐρεῖ.Θεαίτητος
παντάπασι μὲν οὖν.
παντάπασι μὲν οὖν.