[244ξ]
Ξένος
‘πότερον ὅπερ ἕν, ἐπὶ τῷ αὐτῷ προσχρώμενοι δυοῖν ὀνόμασιν, ἢ πῶς;’Θεαίτητος
τίς οὖν αὐτοῖς ἡ μετὰ τοῦτ᾽, ὦ ξένε, ἀπόκρισις;Ξένος
δῆλον, ὦ Θεαίτητε, ὅτι τῷ ταύτην τὴν ὑπόθεσιν ὑποθεμένῳ πρὸς τὸ νῦν ἐρωτηθὲν καὶ πρὸς ἄλλο δὲ ὁτιοῦν οὐ πάντων ῥᾷστον ἀποκρίνασθαι.Θεαίτητος
πῶς;Ξένος
τό τε δύο ὀνόματα ὁμολογεῖν εἶναι μηδὲν θέμενον πλὴν ἓν καταγέλαστόν που.Θεαίτητος
πῶς δ᾽ οὔ;Ξένος
καὶ τὸ παράπαν γε ἀποδέχεσθαί του λέγοντος ὡς
‘πότερον ὅπερ ἕν, ἐπὶ τῷ αὐτῷ προσχρώμενοι δυοῖν ὀνόμασιν, ἢ πῶς;’Θεαίτητος
τίς οὖν αὐτοῖς ἡ μετὰ τοῦτ᾽, ὦ ξένε, ἀπόκρισις;Ξένος
δῆλον, ὦ Θεαίτητε, ὅτι τῷ ταύτην τὴν ὑπόθεσιν ὑποθεμένῳ πρὸς τὸ νῦν ἐρωτηθὲν καὶ πρὸς ἄλλο δὲ ὁτιοῦν οὐ πάντων ῥᾷστον ἀποκρίνασθαι.Θεαίτητος
πῶς;Ξένος
τό τε δύο ὀνόματα ὁμολογεῖν εἶναι μηδὲν θέμενον πλὴν ἓν καταγέλαστόν που.Θεαίτητος
πῶς δ᾽ οὔ;Ξένος
καὶ τὸ παράπαν γε ἀποδέχεσθαί του λέγοντος ὡς