Aristophanes, Frogs
F.W. Hall and W.M. Geldart, Ed.

Ἡρακλῆς

ὦ σχέτλιε τολμήσεις γὰρ ἰέναι καὶ σύ γε;

Διόνυσος

μηδὲν ἔτι πρὸς ταῦτ᾽, ἀλλὰ φράζε τῶν ὁδῶν
ὅπῃ τάχιστ᾽ ἀφιζόμεθ᾽ εἰς Ἅιδου κάτω:
καὶ μήτε θερμὴν μήτ᾽ ἄγαν ψυχρὰν φράσῃς.

Ἡρακλῆς

120φέρε δὴ τίν᾽ αὐτῶν σοι φράσω πρώτην; τίνα;
μία μὲν γὰρ ἔστιν ἀπὸ κάλω καὶ θρανίου,
κρεμάσαντι σαυτόν.

Διόνυσος
παῦε, πνιγηρὰν λέγεις.

Ἡρακλῆς

ἀλλ᾽ ἔστιν ἀτραπὸς ξύντομος τετριμμένη
ἡ διὰ θυείας.

Διόνυσος
ἆρα κώνειον λέγεις;

Ἡρακλῆς

125μάλιστά γε.

Διόνυσος
ψυχράν γε καὶ δυσχείμερον:
εὐθὺς γὰρ ἀποπήγνυσι τἀντικνήμια.

Ἡρακλῆς

βούλει κατάντη καὶ ταχεῖαν σοι φράσω;

Διόνυσος

νὴ τὸν Δί᾽ ὡς ὄντος γε μὴ βαδιστικοῦ.

Ἡρακλῆς

καθέρπυσόν νυν ἐς Κεραμεικόν.

Διόνυσος
κᾆτα τί;

Ἡρακλῆς

ἀναβὰς ἐπὶ τὸν πύργον τὸν ὑψηλόν—

Διόνυσος
τί δρῶ;

Ἡρακλῆς

ἀφιεμένην τὴν λαμπάδ᾽ ἐντεῦθεν θεῶ,
κἄπειτ᾽ ἐπειδὰν θῶσιν οἱ θεώμενοι
‘εἷναι,’ τόθ᾽ εἷναι καὶ σὺ σαυτόν.

Διόνυσος
ποῖ

Ἡρακλῆς
κάτω.

Διόνυσος

ἀλλ᾽ ἀπολέσαιμ᾽ ἂν ἐγκεφάλου θρίω δύο.
οὐκ ἂν βαδίσαιμι τὴν ὁδὸν ταύτην.

Ἡρακλῆς
τί δαί;

Διόνυσος

ἥνπερ σὺ τότε κατῆλθες.

Ἡρακλῆς
ἀλλ᾽ ὁ πλοῦς πολύς.
εὐθὺς γὰρ ἐπὶ λίμνην μεγάλην ἥξεις πάνυ
ἄβυσσον.

Διόνυσος
εἶτα πῶς περαιωθήσομαι;

Ἡρακλῆς

ἐν πλοιαρίῳ τυννουτῳί σ᾽ ἀνὴρ γέρων
140ναύτης διάξει δύ᾽ ὀβολὼ μισθὸν λαβών.

Διόνυσος

φεῦ,
ὡς μέγα δύνασθον πανταχοῦ τὼ δύ᾽ ὀβολώ.
πῶς ἠλθέτην κἀκεῖσε;

Ἡρακλῆς
Θησεὺς ἤγαγεν.
μετὰ ταῦτ᾽ ὄφεις καὶ θηρί᾽ ὄψει μυρία
δεινότατα.

Διόνυσος
μή μ᾽ ἔκπληττε μηδὲ δειμάτου:
οὐ γάρ μ᾽ ἀποτρέψεις.

Ἡρακλῆς
εἶτα βόρβορον πολὺν
καὶ σκῶρ ἀείνων: ἐν δὲ τούτῳ κειμένους,
εἴ που ξένον τις ἠδίκησε πώποτε,
ἢ παῖδα κινῶν τἀργύριον ὑφείλετο,
ἢ μητέρ᾽ ἠλόασεν, ἢ πατρὸς γνάθον
150ἐπάταξεν, ἢ 'πίορκον ὅρκον ὤμοσεν,
ἢ Μορσίμου τις ῥῆσιν ἐξεγράψατο.