Aristophanes, Peace
F.W. Hall and W.M. Geldart, Ed.

Τρυγαῖος

ἰοὺ ἰού.
ὅσον τὸ χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς τοὺς γάμους.
ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας ταυτῃί:
πάντως γὰρ οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι.
1195ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ τὰς κίχλας
καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς κολλάβους.

Δρεπανουργός

ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν;

Τρυγαῖος
ἀναβράττω κίχλας.

Δρεπανουργός

ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαἶ ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ
δέδρακας εἰρήνην ποιήσας: ὡς πρὸ τοῦ
1200οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον οὐδὲ κολλύβου,
νυνὶ δὲ πεντήκοντα δραχμῶν ἐμπολῶ:
ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους ἐς τοὺς ἀγρούς.
ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε τῶν δρεπάνων τε λάμβανε
καὶ τῶνδ᾽ ὅ τι βούλει προῖκα: καὶ ταυτὶ δέχου:
1205ἀφ᾽ ὧν γὰρ ἀπεδόμεσθα κἀκερδήναμεν
τὰ δῶρα ταυτί σοι φέρομεν ἐς τοὺς γάμους.

Τρυγαῖος

ἴθι νυν καταθέμενοι παρ᾽ ἐμοὶ ταῦτ᾽ εἴσιτε
ἐπὶ δεῖπνον ὡς τάχιστα: καὶ γὰρ οὑτοσὶ
ὅπλων κάπηλος ἀχθόμενος προσέρχεται.

Λοφοποιός

1210οἴμ᾽ ὡς προθέλυμνόν μ᾽ ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας.

Τρυγαῖος

τί δ᾽ ἔστιν ὦ κακόδαιμον; οὔτι που λοφᾷς;

Λοφοποιός

ἀπώλεσάς μου τὴν τέχνην καὶ τὸν βίον,
καὶ τουτουὶ καὶ τοῦ δορυξοῦ 'κεινονί.

Τρυγαῖος

τί δῆτα τουτοινὶ καταθῶ σοι τοῖν λόφοιν;

Λοφοποιός

1215αὐτὸς σὺ τί δίδως;

Τρυγαῖος
ὅ τι δίδωμ᾽; αἰσχύνομαι.
ὅμως δ᾽ ὅτι τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον πολύν,
δοίην ἂν αὐτοῖν ἰσχάδων τρεῖς χοίνικας.
ἵν᾽ ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν τουτῳί.

Λοφοποιός

ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν τὰς ἰσχάδας:
1220κρεῖττον γὰρ ὦ τᾶν ἐστιν ἢ μηδὲν λαβεῖν.

Τρυγαῖος

ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ τῆς οἰκίας.
τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον τὼ λόφω.
οὐκ ἂν πριαίμην οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος μιᾶς.

Θωρακόπωλης

τί δαὶ δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος κύτει
1225ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας;

Τρυγαῖος

οὗτος μὲν οὐ μή σοι ποιήσει ζημίαν.
ἀλλ᾽ αἶρέ μοι τοῦτόν γε τῆς ἰσωνίας:
ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος πάνυ—

Θωρακοπώλης

παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων τοῖς ἐμοῖσι χρήμασιν.