Aristophanes, Clouds
F.W. Hall and W.M. Geldart, Ed.

Χορός

ἀλλ᾽ ἐγχείρει τὸν πρεσβύτην ὅ τι περ μέλλεις προδιδάσκειν,
καὶ διακίνει τὸν νοῦν αὐτοῦ καὶ τῆς γνώμης ἀποπειρῶ.

Σωκράτης

ἄγε δὴ κάτειπέ μοι σὺ τὸν σαυτοῦ τρόπον,
ἵν᾽ αὐτὸν εἰδὼς ὅστις ἐστὶ μηχανὰς
480ἤδη 'πὶ τούτοις πρὸς σὲ καινὰς προσφέρω.

Στρεψιάδης

τί δέ; τειχομαχεῖν μοι διανοεῖ πρὸς τῶν θεῶν;

Σωκράτης

οὔκ, ἀλλὰ βραχέα σου πυθέσθαι βούλομαι.
ἦ μνημονικὸς εἶ;

Στρεψιάδης
δύο τρόπω νὴ τὸν Δία:
ἢν μὲν γὰρ ὀφείληταί τί μοι, μνήμων πάνυ:
485ἐὰν δ᾽ ὀφείλω, σχέτλιος, ἐπιλήσμων πάνυ.

Σωκράτης

ἔνεστι δῆτα μανθάνειν ἐν τῇ φύσει;

Στρεψιάδης

λέγειν μὲν οὐκ ἔνεστ᾽, ἀποστερεῖν δ᾽ ἔνι.

Σωκράτης

πῶς οὖν δυνήσει μανθάνειν;

Στρεψιάδης
ἀμέλει καλῶς.

Σωκράτης

ἄγε νυν ὅπως, ὅταν τι προβάλλω σοι σοφὸν
490περὶ τῶν μετεώρων, εὐθέως ὑφαρπάσει.

Στρεψιάδης

τί δαί; κυνηδὸν τὴν σοφίαν σιτήσομαι;

Σωκράτης

ἄνθρωπος ἀμαθὴς οὑτοσὶ καὶ βάρβαρος.
δέδοικά σ᾽ ὦ πρεσβῦτα μὴ πληγῶν δέει.
φέρ᾽ ἴδω τί δρᾷς, ἤν τίς σε τύπτῃ;

Στρεψιάδης
τύπτομαι,
495ἔπειτ᾽ ἐπισχὼν ὀλίγον ἐπιμαρτύρομαι,
εἶτ᾽ αὖθις ἀκαρῆ διαλιπὼν δικάζομαι.

Σωκράτης

ἴθι νυν κατάθου θοἰμάτιον.

Στρεψιάδης
ἠδίκηκά τι,

Σωκράτης

οὔκ, ἀλλὰ γυμνοὺς εἰσιέναι νομίζεται.

Στρεψιάδης

ἀλλ᾽ οὐχὶ φωράσων ἔγωγ᾽ εἰσέρχομαι.

Σωκράτης

500κατάθου. τί ληρεῖς;

Στρεψιάδης
εἰπὲ δή νύν μοι:

Σωκράτης
τὸ τί;

Στρεψιάδης

ἢν ἐπιμελὴς ὦ καὶ προθύμως μανθάνω,
τῷ τῶν μαθητῶν ἐμφερὴς γενήσομαι;

Σωκράτης

οὐδὲν διοίσεις Χαιρεφῶντος τὴν φύσιν.

Στρεψιάδης

οἴμοι κακοδαίμων ἡμιθνὴς γενήσομαι.

Σωκράτης

505οὐ μὴ λαλήσεις, ἀλλ᾽ ἀκολουθήσεις ἐμοὶ
ἀνύσας τι δευρὶ θᾶττον;

Στρεψιάδης
ἐς τὼ χεῖρέ νυν
δός μοι μελιτοῦτταν πρότερον: ὡς δέδοικ᾽ ἐγὼ
εἴσω καταβαίνων ὥσπερ ἐς Τροφωνίου.

Σωκράτης

χώρει: τί κυπτάζεις ἔχων περὶ τὴν θύραν;