Sophocles, Philoctetes
Francis Storr, Ed.

Νεοπτόλεμος

ἔσται τάδ᾽: ἀλλ᾽ ἵστω τε καὐτὸς ἀντέχου.

Φιλοκτήτης

θάρσει: τό τοι σύνηθες ὀρθώσει μ᾽ ἔθος.

Νεοπτόλεμος

895παπαῖ: τί δῆτ᾽ ἂν δρῷμ᾽ ἐγὼ τοὐνθένδε γε;

Φιλοκτήτης

τί δ᾽ ἔστιν, ὦ παῖ; ποῖ ποτ᾽ ἐξέβης λόγῳ;

Νεοπτόλεμος

οὐκ οἶδ᾽ ὅποι χρὴ τἄπορον τρέπειν ἔπος.

Φιλοκτήτης

ἀπορεῖς δὲ τοῦ σύ; μὴ λέγ᾽, ὦ τέκνον, τάδε.

Νεοπτόλεμος

ἀλλ᾽ ἐνθάδ᾽ ἤδη τοῦδε τοῦ πάθους κυρῶ.

Φιλοκτήτης

900οὐ δή σε δυσχέρεια τοῦ νοσήματος
ἔπεισεν ὥστε μή μ᾽ ἄγειν ναύτην ἔτι;

Νεοπτόλεμος

ἅπαντα δυσχέρεια, τὴν αὑτοῦ φύσιν
ὅταν λιπών τις δρᾷ τὰ μὴ προσεικότα.

Φιλοκτήτης

ἀλλ᾽ οὐδὲν ἔξω τοῦ φυτεύσαντος σύ γε
905δρᾷς οὐδὲ φωνεῖς, ἐσθλὸν ἄνδρ᾽ ἐπωφελῶν.

Νεοπτόλεμος

αἰσχρὸς φανοῦμαι: τοῦτ᾽ ἀνιῶμαι πάλαι.

Φιλοκτήτης

οὔκουν ἐν οἷς γε δρᾷς: ἐν οἷς δ᾽ αὐδᾷς ὀκνῶ.

Νεοπτόλεμος

ὦ Ζεῦ, τί δράσω; δεύτερον ληφθῶ κακός,
κρύπτων θ᾽ ἃ μὴ δεῖ καὶ λέγων αἴσχιστ᾽ ἐπῶν;

Φιλοκτήτης

910ἁνὴρ ὅδ᾽, εἰ μὴ 'γὼ κακὸς γνώμων ἔφυν,
προδούς μ᾽ ἔοικε κἀκλιπὼν τὸν πλοῦν στελεῖν.

Νεοπτόλεμος

λιπὼν μὲν οὐκ ἔγωγε: λυπηρῶς δὲ μὴ
πέμπω σε μᾶλλον, τοῦτ᾽ ἀνιῶμαι πάλαι.

Φιλοκτήτης

τί ποτε λέγεις, ὦ τέκνον; ὡς οὐ μανθάνω.

Νεοπτόλεμος

915οὐδέν σε κρύψω: δεῖ γὰρ ἐς Τροίαν σε πλεῖν
πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ τὸν Ἀτρειδῶν στόλον.

Φιλοκτήτης
οἴμοι, τί εἶπας;

Νεοπτόλεμος
μὴ στέναζε, πρὶν μάθῃς.

Φιλοκτήτης

ποῖον μάθημα; τί με νοεῖς δρᾶσαί ποτε;

Νεοπτόλεμος

σῶσαι κακοῦ μὲν πρῶτα τοῦδ᾽, ἔπειτα δὲ
920ξὺν σοὶ τὰ Τροίας πεδία πορθῆσαι μολών.

Φιλοκτήτης
καὶ ταῦτ᾽ ἀληθῆ δρᾶν νοεῖς;

Νεοπτόλεμος
πολλὴ κρατεῖ
τούτων ἀνάγκη, καὶ σὺ μὴ θυμοῦ κλύων.

Φιλοκτήτης

ἀπόλωλα τλήμων, προδέδομαι. τί μ᾽, ὦ ξένε,
δέδρακας; ἀπόδος ὡς τάχος τὰ τόξα μοι.

Νεοπτόλεμος

925ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε: τῶν γὰρ ἐν τέλει κλύειν
τό τ᾽ ἔνδικόν με καὶ τὸ συμφέρον ποεῖ.