Athenaeus, Deipnosophistae
Kaibel, Ed.

ΓΑΛΑΘΗΝΩΝ δὲ χοίρων ποτὲ περιενεχθέντων καὶ περὶ τούτων ἐζήτησαν οἱ δαιταλεῖς εἰ τὸ ὄνομα εἴρηται. καί τις ἔφη: ‘Φερεκράτης Δουλοδιδασκάλῳ ῾I 157 K':' ‘γαλαθήν᾽ ἔκλεπτον οὐ τέλεα.' ἐν δὲ Αὐτομόλοις ῾I 153 K':' ‘οὐ γαλαθηνὸν ἄρ᾽ ὗν θύειν μέλλεις.' Ἀλκαῖος Παλαίστρᾳ ῾I 761 K':'

ὁδὶ γὰρ αὐτός ἐστιν: εἴ τι γρύξομαι
ὧν σοι λέγω πλέον τι γαλαθηνοῦ μυός.

Ἡρόδοτος δ᾽ ἐν τῇ πρώτῃ φησὶν ῾c. 183' 'ὅτι ἐν Βαβυλῶνι ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ βωμοῦ οὐκ ἔξεστι θύειν ὅτι μὴ γαλαθηνὰ μοῦνα. Ἀντιφάνης Φιλεταίρῳ ῾II 104 K':'

κομψός γε μικρὸς κρωμακίσκος οὑτοσὶ
γαλαθηνός.

Ἡνίοχος Πολυεύκτῳ ῾II 432 K':'

ὁ βοῦς <ὁ> χαλκοῦς ἦν ἂν ἑφθὸς δεκάπαλαι,
ὃ δ᾽ ἴσως γαλαθηνὸν τέθυκε τὸν χοῖρον λαβών.

καὶ Ἀνακρέων δέ φησιν ῾fr. 51 B4':'

οἷά τε νεβρὸν νεοθηλέα
γαλαθηνόν, ὅς τ᾽ ἐν ὕλῃ κεροέσσης
ἀπολειφθεὶς ἀπὸ μητρὸς ἐπτοήθη.

Κράτης Γείτοσι ῾I 130 K':'

νῦν μὲν γὰρ ἡμῖν ... παιδικῶν ἅλις
οκως περ ἀρνῶν ἐστι γαλαθηνῶν τε καὶ
χοίρων.

Σιμωνίδης δ᾽ ἐπὶ τοῦ Περσέως τὴν Δανάην ποιεῖ λέγουσαν ῾fr. 37':'

ὦ τέκος, οἷον ἔχω πόνον:
σὺ δ᾽ ἀωτεῖς, γαλαθηνῷ δ᾽ ἤτορι κνώσσεις.

καὶ ἐν ἄλλοις ἐπ᾽ Ἀρχεμόρου εἴρηκεν ῾fr. 52':'

ἰοστεφάνου γλυκεῖαν ἐδάκρυσαν
ψυχὰν ἀποπνέοντα γαλαθηνὸν τέκος.

Κλέαρχος δ᾽ ἐν τοῖς περὶ βίων ῾FHG II 309' 'εἰς τοῦτό φησιν ὠμότητος Φάλαριν τὸν τύραννον ἐλάσαι ὡς γαλαθηνὰ θοινᾶσθαι βρέφη. ῾θῆσθαι δ᾽ ἐστὶ τὸ θηλάζειν τὸ γάλα. Ὅμηρος:

Ἕκτωρ γὰρ θνητός τε γυναῖκά τε θήσατο μαζόν,

Il. 24.58

διὰ τὸ ἐντίθεσθαι τὰς θηλὰς εἰς τὰ στόματα τὰ βρέφη, καὶ ὁ τιτθὸς ἐνθένδε διὰ τὸ ἐντίθεσθαι τὰς θηλάς:'

νεβροὺς κοιμήσασα νεηγενέας γαλαθηνούς ῾Od. 4.336'.'