καινόν γέ φασι Χαιρεφῶντ᾽ ἐν τοῖς γάμοιςἐν δὲ Σφαττομένῃ ῾IV 449 M':'
ὡς τὸν Ὀφέλαν ἄκλητον εἰσδεδυκέναι.
σπυρίδα λαβὼν γὰρ καὶ στέφανον, ὡς ἦν σκότος,
φάσκων παρὰ τῆς νύμφης ὁ τὰς ὄρνεις φέρων
ἥκειν, δεδείπνηχ᾽, ὡς ἔοικεν, εἰσπεσών.
καλῶ δ᾽ Ἄρη Νίκην τ᾽ ἐπ᾽ ἐξόδοις ἐμαῖς,Μάχων δ᾽ ὁ κωμικός φησιν:
καλῶ δὲ Χαιρεφῶντα: κἂν γὰρ μὴ καλῶ,
ἄκλητος ἥξει.
ὁδὸν μακρὰν ἐλθόντος ἐπὶ δεῖπνόν ποτεκαὶ πάλιν:
τοῦ Χαιρεφῶντος εἰς γάμους ἐξ ἄστεος
εἰπεῖν λέγουσι τὸν ποιητὴν Δίφιλον:
‘εἰς τὰς ἑαυτοῦ, Χαιρεφῶν, σιαγόνας
ἔγκοψον ἥλους ἑκατέρᾳ γε τέτταρας,
ἵνα μὴ παρασείων καὶ μακρὰν ἑκάστοτε
ὁδὸν βαδίζων τὰς γνάθους διαστρέφῃς.'
ὁ Χαιρεφῶν κρεᾴδι᾽ ὠψώνει ποτέ,τοῦ Χαιρεφῶντος καὶ σύγγραμμα ἀναγράφει Καλλίμαχος ἐν τῷ τῶν παντοδαπῶν πίνακι γράφων οὕτως ῾fr. 100 8 Schn':' ‘δεῖπνα ὅσοι ἔγραψαν: Χαιρεφῶν Κυρηβίωνι.' εἶθ᾽ ἑξῆς τὴν ἀρχὴν ὑπέθηκεν: ‘ἐπειδή μοι πολλάκις ἐπέστειλας ... στίχων 〈τοε〉.' καὶ ὁ Κυρηβίων δ᾽ ὅτι παράσιτος προείρηται ῾p. 242 d'.'
καὶ τοῦ μαγείρου, φασίν, ὀστῶδες σφόδρα
αὐτῷ τι προσκόπτοντος ἀπὸ τύχης κρέας
εἶπεν: ‘μάγειρε, μὴ προσίστα τοῦτό μοι
τοὐστοῦν.' ὁ δ᾽ εἶπεν: ‘ἀλλὰ μήν ἐστιν γλυκύ.'
καὶ μὴν τὸ πρὸς ὀστοῦν φασι κρέας εἶναι γλυκύ.
ὁ Χαιρεφῶν δὲ ‘καὶ μάλ᾽, ὦ βέλτιστ᾽"3, ἔφη,
‘γλυκὺ μέν, προσιστάμενον δὲ λυπεῖ πανταχῇ.'