μάγειρ᾽, ὁ θύων ἐστὶ δειπνίζων τ᾽ ἐμὲΔρομέας δ᾽ ὁ παράσιτος ἐρωτήσαντός τινος αὐτόν, ὥς φησιν ὁ Δελφὸς Ἡγήσανδρος ῾FHG IV 415',' πότερον ἐν ἄστει γίνεται βελτίω δεῖπνα ἢ ἐν Χαλκίδι, τὸ προοίμιον εἶπε τῶν ἐν Χαλκίδι δείπνων χαριέστερον εἶναι τῆς ἐν ἄστει παρασκευῆς, τὸ πλῆθος τῶν ὀστρέων [καὶ τὴν ποικιλίαν] προοίμιον εἰπὼν δείπνου.
Ῥόδιος, ἐγὼ δ᾽ ὁ κεκλημένος Περίνθιος.
οὐδέτερος ἡμῶν ἥδεται τοῖς Ἀττικοῖς
δείπνοις. ἀηδία γάρ ἐστιν Ἀττικὴ
ὥσπερ ξενική: παρέθηκε πίνακα γὰρ μέγαν
ἔχοντα μικροὺς πέντε πινακίσκους ἄνω:
τούτων ὃ μὲν ἔχει σκόροδον, ὃ δ᾽ ἐχίνους δύο,
ὃ δὲ θρυμματίδα γλυκεῖαν, ὃ δὲ κόγχας δέκα,
ὃ δ᾽ ἀντακαίου μικρόν. ἐν ὅσῳ δ᾽ ἐσθίω,
ἕτερος ἐκεῖν᾽, ἐν ὅσῳ δ᾽ ἐκεῖνος, τοῦτ᾽ ἐγὼ
ἠφάνισα. βούλομαι δέ γ᾽, ὦ βέλτιστε σύ,
κἀκεῖνο καὶ τοῦτ᾽, ἀλλ᾽ ἀδύνατα βούλομαι:
οὔτε στόματα γὰρ οὔτε χεῖρας πέντ᾽ ἔχω.
ὄψιν μὲν οὖν ἔχει τὰ τοιαῦτα ποικίλην,
ἀλλ᾽ οὐθέν ἐστι τοῦτο πρὸς τὴν γαστέρα:
κατέπασα γὰρ τὸ χεῖλος, οὐκ ἐνέπλησα δέ.
τί οὖν ἔχεις; Β. ὄστρεια πολλά. Α. πίνακά μοι
τούτων παραθήσεις αὐτὸν ἐφ᾽ ἑαυτοῦ μέγαν.
ἔχεις ἐχίνους; Β. ἕτερος ἔσται σοι πίναξ:
αὐτὸς γὰρ αὐτὸν ἐπριάμην ὀκτὼ ὀβολῶν.
Α. ὀψάριον αὐτὸ τοῦτο παραθήσεις μόνον,
ἵνα ταὐτὰ πάντες, μὴ τὸ μὲν ἐγώ, τὸ δ᾽ ἕτερος ...
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Λυγκεὺς δ᾽ ἐν Κενταύρῳ διαπαίζων τὰ Ἀττικὰ
δεῖπνά φησι ῾IV 433 M':'
Athenaeus. Deipnosophistae. Kaibel. In Aedibus B.G. Teubneri. Lipsiae. 1887.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This text was converted to electronic form by optical character recognition and has been proofread to a high level of accuracy.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.