τὸ χαλκίονἈντιφάνης δ᾽ ἐν Ὀμφάλῃ ῾II 84 K':'
θέρμαινέ θ᾽ ἡμῖν καὶ θύη πέττειν τινὰ
κέλευ᾽, ἵνα σπλάγχνοισι συγγενώμεθα.
ἐν χύτρᾳ δέ μοιἐν δ᾽ Ἀλειπτρίᾳ—φέρεται τὸ δρᾶμα καὶ ὡς Ἀλέξιδος—῾ib. 19':'
ὅπως ὕδωρ ἕψοντα μηδέν᾽ ὄψομαι.
οὐ γὰρ κακὸν ἔχω μηδ᾽ ἔχοιμ᾽. ἐὰν δ᾽ ἄρα
στρέφῃ με περὶ τὴν γαστέρ᾽ ἢ τὸν ὀμφαλόν,
παρὰ Φερτάτου δακτύλιός ἐστί μοι δραχμῆς.
ἐὰν δὲ τοὐργαστήριον ποιῆτε περιβόητον,Πλάτων δ᾽ ἐν δ# Πολιτείας ῾p. 437 d':' ‘<πλέονος ἄν τινος> ἐπιθυμία ἐν τῇ ψυχῇ εἴη; οἷον δίψα ἐστὶ δίψα ἆρά γε θερμοῦ ποτοῦ ἢ ψυχροῦ <ἢ πολλοῦ ἢ> ὀλίγου ἢ καὶ ἑνὶ λόγῳ ποιοῦ τινος πώματος; ἢ ἐὰν μέν τις θερμότης τῷ δίψει προσῇ, τὴν τοῦ θερμοῦ ἐπιθυμίαν προσπαρέχοιτ᾽ ἄν, ἐὰν δὲ ψυχρότης, τὴν τοῦ ψυχροῦ, ἐὰν δὲ διὰ πλήθους παρουσίαν πολλὴ ἡ δίψα ᾖ, τὴν τοῦ πολλοῦ παρέξεται, ἐὰν δὲ ὀλίγη, τὴν τοῦ ὀλίγου; αὐτὸ δὲ τὸ διψῆν οὐ μή ποτε ἄλλου γένηται ἐπιθυμία ἢ οὗπερ πέφυκεν, αὐτοῦ πώματος, καὶ αὖ τὸ πεινῆν βρώματος;᾽ Σῆμος δὲ ὁ Δήλιος ἐν β# Νησιάδος ῾FHG IV 493' 'ἐν Κιμώλῳ τῇ νήσῳ φησὶ ψυχεῖα κατεσκευάσθαι θέρους ὀρυκτά, ἔνθα χλιεροῦ ὕδατος πλήρη κεράμια καταθέντες κομίζονται χιόνος οὐδὲν διάφορον. τὸ δὲ χλιαρὸν ὕδωρ Ἀθηναῖοι μετάκερας καλοῦσιν, ὡς Σώφιλος ἐν Ἀνδροκλεῖ ῾II 444 K'.' Ἄλεξις δ᾽ ἐν Λοκροῖς ῾ib. 347':'
κατασκεδῶ, νὴ τὴν φίλην Δήμητρα, τὴν μεγίστην
ἀρύταιναν ὑμῶν ἐκ μέσου βάψασα τοῦ λέβητος
ζέοντος ὕδατος: εἰ δὲ <μή>, μηδέποθ᾽ ὕδωρ πίοιμι
ἐλευθέριον.
αἱ δὲ παῖδες παρέχεονκαὶ Φιλήμων ἐν Κορινθίᾳ ῾ib. 488'.' Ἄμφις δ᾽ ἐν Βαλανείῳ ῾ib. 237':'
ἣ μὲν τὸ θερμόν, ἣ δ᾽ ἑτέρα <τὸ> μετάκερας.
ἀνεβόησ᾽ ὕδωρ ἐνεγκεῖν θερμόν, ἄλλος μετάκερας.'