ΕΡΕΒΙΝΘΟΙ. Κρώβυλος ῾IV 569 M':'Ὅμηρος:
χλωρὸν ἐρέβινθόν τινα
ἐκοττάβιζον κενὸν ὅλως. τράγημα δέ
ἐστιν πιθήκου τοῦτο δήπου δυστυχοῦς.
Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος ἐν παρῳδίαις ῾p. 189 W':'θρώσκουσιν κύαμοι μελανόχροες ἢ ἐρέβινθοι.
πὰρ πυρὶ χρὴ τοιαῦτα λέγειν χειμῶνος ἐν ὥρῃΣαπφώ ῾fr. 36 B4':'
ἐν κλίνῃ μαλακῇ κατακείμενον, ἔμπλεον ὄντα,
πίνοντα γλυκὺν οἶνον, ὑποτρώγοντ᾽ ἐρεβίνθους:
‘τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν, πόσα τοι ἔτη ἐστί, φέριστε;
πηλίκος ἦσθ᾽ ὅθ᾽ ὁ Μῆδος ἀφίκετο;᾽
χρύσειοι ἐρέβινθοι ἐπ᾽ ἀιόνων ἐφύοντο.Θεόφραστος δ᾽ ἐν φυτικοῖς ῾8, 5, 1' 'τῶν ἐρεβίνθων τινὰς καλεῖ κριούς. καὶ Σώφιλος ῾II 447 K':'
ὁ πατὴρ ὁ ταύτης πολὺ μέγιστός ἐστιΦαινίας δ᾽ ἐν τοῖς περὶ φυτῶν φησι ῾FHG II 300':' ‘τραγήματος ἔχει χώραν ἁπαλὰ μὲν ὦχρος, κύαμος, ἐρέβινθος, ξηρὰ δὲ ἑφθὰ καὶ φρυκτὰ σχεδὸν τὰ πλεῖστα.' Ἄλεξις ῾II 356 K':'
κριὸς ἐρέβινθος.
ἔστιν ἀνήρ μοι πτωχὸς κἀγὼΦερεκράτης ῾I 169 K':'
γραῦς καὶ θυγάτηρ καὶ παῖς υἱὸς
χἤδ᾽ ἡ χρηστή, πένθ᾽ οἱ πάντες.
τούτων οἱ τρεῖς δειπνοῦμεν,
δύο δ᾽ αὐτοῖς συγκοινωνοῦμεν
μάζης μικρᾶς. φθόγγους δ᾽ ἀλύρους
θρηνοῦμεν, ἐπὰν μηδὲν ἔχωμεν:
χρῶμα δ᾽ ἀσίτων ἡμῶν ὄντων
γίνεται ὠχρόν. τὰ μέρη δ᾽ ἡμῶν
χἠ σύνταξις τοῦ βίου ἐστὶν
κύαμος, θέρμος, λάχανον, .....
γογγυλίς, ὦχρος, λάθυρος, φηγός,
βολβός, τέττιξ, ἐρέβινθος, ἀχράς,
τό τε θειοφανὲς μητρῷον ἐμοὶ
μελέδημ᾽ ἰσχάς,
Φρυγίας εὑρήματα συκῆς.
τακεροὺς ποιήσεις τοὺς ἐρεβίνθους αὐτόθεν.πάλιν ῾ib. p. 195':'
τρώγων ἐρεβίνθους ἀπεπνίγη πεφρυγμένους.Δίφιλος δέ φησιν: ‘οἱ ἐρέβινθοι δύσπεπτοι, σμηκτικοί, οὐρητικοί, πνευματικοί.' κατὰ δὲ Διοκλέα ζυμωτικοὶ τῆς σαρκός: κρείττους δ᾽ οἱ λευκοὶ τῶν μελάνων καὶ πυξοειδεῖς καὶ οἱ Μιλήσιοι τῶν λεγομένων κριῶν οἵ τε χλωροὶ τῶν ξηρῶν καὶ οἱ βεβρεγμένοι τῶν ἀβρόχων. ὅτι Ποσειδῶνος εὕρημα οἱ ἐρέβινθοι.
