Εὔβουλος δὲ ποιεῖ τὸν Διόνυσον λέγοντα ῾II 196 K':'Ἐπίχαρμος δέ φησιν ῾p. 271 L':'
τρεῖς γὰρ μόνους κρατῆρας ἐγκεραννύω
τοῖς εὖ φρονοῦσι: τὸν μὲν ὑγιείας ἕνα,
ὃν πρῶτον ἐκπίνουσι: τὸν δὲ δεύτερον
ἔρωτος ἡδονῆς τε: τὸν τρίτον δ᾽ ὕπνου,
ὃν ἐκπιόντες οἱ σοφοὶ κεκλημένοι
οἴκαδε βαδίζουσ᾽. ὁ δὲ τέταρτος οὐκ ἔτι
ἡμέτερός ἐστ᾽, ἀλλ᾽ ὕβρεος: ὁ δὲ πέμπτος βοῆς:
ἕκτος δὲ κώμων: ἕβδομος δ᾽ ὑπωπίων:
<ὁ δ᾽> ὄγδοος κλητῆρος: ὁ δ᾽ ἔνατος χολῆς:
δέκατος δὲ μανίας, ὥστε καὶ βάλλειν ποιεῖ.
πολὺς γὰρ εἰς ἓν μικρὸν ἀγγεῖον χυθεὶς
ὑποσκελίζει ῥᾷστα τοὺς πεπωκότας.
ἐκ μὲν θυσίας θοίνα ...,ἐκ δὲ θοίνας πόσις ἐγένετο. Β. χάριεν, ὥς γ᾽ ἐμοὶ
<δοκεῖ>.Πανύασις δ᾽ ὁ ἐποποιὸς τὴν μὲν πρώτην πόσιν ἀπονέμει Χάρισιν, Ὥραις καὶ Διονύσῳ, τὴν δὲ δευτέραν Ἀφροδίτῃ καὶ πάλιν Διονύσῳ, Ὕβρει δὲ καὶ Ἄτῃ τὴν τρίτην. Πανύασίς φησι ῾fr. 13 Ki':'
Α. ἐκ δὲ πόσιος μῶκος, ἐκ μώκου δ᾽ ἐγένεθ᾽ ὑανία:
ἐκ δ᾽ ὑανίας δίκα <..., ἐκ δίκας δὲ καταδίκα>,
ἐκ δὲ καταδίκας πέδαι τε καὶ σφαλὸς καὶ ζαμία.
πρῶται μὲν Χάριτές τ᾽ ἔλαχον καὶ ἐύφρονες Ὧραικαὶ ἑξῆς περὶ ἀμέτρου οἴνου ῾fr. 14, 6 Ki':'
μοῖραν καὶ Διόνυσος ἐρίβρομος, οἵπερ ἔτευξαν.
τοῖς δ᾽ ἔπι Κυπρογένεια θεὰ λάχε καὶ Διόνυσος.
ἔνθα τε κάλλιστος πότος ἀνδράσι γίνεται οἴνου:
εἴ τις <τόν> γε πίοι καὶ ἀπότροπος οἴκαδ᾽ ἀπέλθοι
δαιτὸς ἀπὸ γλυκερῆς, οὐκ ἄν ποτε πήματι κύρσαι:
ἀλλ᾽ ὅτε τις μοίρης τριτάτης πρὸς μέτρον ἐλαύνοι
πίνων ἀβλεμέως, τότε δ᾽ Ὕβριος αἶσα καὶ Ἄτης
γίνεται ἀργαλέα, κακὰ δ᾽ ἀνθρώποισιν ὀπάζει.
ἀλλὰ πέπον, μέτρον γὰρ ἔχεις γλυκεροῖο ποτοῖο,
στεῖχε παρὰ μνηστὴν ἄλοχον, κοίμιζε δ᾽ ἑταίρους:
δείδια γὰρ τριτάτης μοίρης μελιηδέος οἴνου
πινομένης, μή σ᾽ Ὕβρις ἐνὶ φρεσὶ θυμὸν ἀέρσῃ,
ἐσθλοῖς δὲ ξενίοισι κακὴν ἐπιθῇσι τελευτήν.
ἀλλὰ πιθοῦ καὶ παῦε πολὺν πότον.
ἐκ γάρ οἱ Ἄτης τε καὶ Ὕβριος αἶσ᾽ <ἅμ᾽> ὀπηδεῖ.κατὰ γὰρ τὸν Εὐριπίδην ῾Cycl. 534':'
πληγὰς ὁ κῶμος λοίδορόν θ᾽ ὕβριν φέρει.ὅθεν τινὲς τὴν Διονύσου γένεσιν καὶ τὴν τῆς Ὕβρεως κατὰ ταὐτὰ γενέσθαι φασίν.