Athenaeus, Deipnosophistae
Kaibel, Ed.

ὅτι δὲ ὕστατον καὶ ἐπὶ πᾶσιν εἰσεφέρετο Νικόστρατός φησιν ἐν Ἀπελαυνομένῳ. μάγειρος δ᾽ ἐστὶν ὁ διηγούμενος ὡς λαμπρὰν καὶ εὔτακτον παρεσκεύασεν εὐωχίαν: προδιηγησάμενός τε οἷον ἦν τὸ ἄριστον καὶ τὸ δεῖπνον καὶ τρίτης μνησθεὶς παραθέσεως ἐπιφέρει ῾II 221 K':'

εὖ γ᾽, ἄνδρες, εὖ σφόδρ᾽: ἀλλὰ μὴν τῇ ματτύῃ
οὕτω διαθήσω τὰ μετὰ ταῦθ᾽ ὥστ᾽ οἴομαι
οὐδ᾽ αὐτὸν ἡμῖν τοῦτον ἀντερεῖν ἔτι.

καὶ ἐν Μαγείρῳ ῾ib. 224':'

θρῖον δὲ καὶ κάνδαυλον ἢ τούτων τι τῶν
εἰς ματτύην οὐδέτερος εἶδε πώποτε.

ἄλλος δέ τίς φησιν ῾III 482 K':'

περιφέρειν ματτύην <καὶ> ποδάριον
καὶ γαστρίον τακερόν τι καὶ μήτρας ἴσως.

Διονύσιος δ᾽ ἐν Ἀκοντιζομένῳ ῾II 423 K':' μάγειρος δ᾽ ἐστὶν ὁ λέγων:

ὥστ᾽ ἐνίοτ᾽ ἂν τούτοισι ποιῶν ματτύην
σπεύδων ἅμ᾽ εἰσήνεγκα διαμαρτὼν μίαν
ἄκων περιφορὰν τῶν νεκρῶν ὡς τὸν νεκρόν.

Φιλήμων ἐν Πτωχῇ ῾ib. 496':'

ἐξὸν ἀποσάττεσθαι δ᾽ ὅλην τὴν ἡμέραν,
ποιοῦντα καὶ διδόντα ματτύας ἐκεῖ.

Μόλπις δ᾽ ὁ Λάκων τὰ παρὰ τοῖς Σπαρτιάταις ἐπαίκλεια, <ἃ> σημαίνει τὰς ἐπιδειπνίδας, ματτύας φησὶ λέγεσθαι παρὰ τοῖς ἄλλοις ῾FHG IV 454'.' ὁ δὲ κυνικὸς Μένιππος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἀρκεσιλάῳ γράφει οὕτως: ‘πότος ἦν ἐπικωμασάντων τινῶν καὶ ματτύην ἐκέλευσεν εἰσφέρειν Λάκαινάν τις: καὶ εὐθέως περιεφέρετο περδίκεια ὀλίγα καὶ χήνεια ὀπτὰ καὶ τρύφη πλακούντων.' τὸ δὲ τοιοῦτον δεῖπνον οἱ μὲν Ἀττικοὶ προσηγόρευον ἐπιδόρπισμα, οἱ δὲ Δωριεῖς ἐπάικλον, τῶν δ᾽ ἄλλων Ἑλλήνων οἱ πλεῖστοι ἐπιδειπνίδα.

τοσούτων καὶ περὶ τῆς ματτύης λεχθέντων ἔδοξεν ἀπιέναι: καὶ γὰρ ἑσπέρα ἦν ἤδη. διελύθημεν οὖν οὕτως.