τὰς μὲν ἄλλας ἔστιν αὐλούσας ἰδεῖνἘπικράτης φησὶν ἐν Ἀντιλαίδι ῾II 282 K',' ἐν ᾧ δράματι καὶ περὶ τῆς πολυθρυλήτου Λαίδος τάδε λέγει ῾ib.':'
αὐλητρίδας πάσας Ἀπόλλωνος νόμον,
............. Διὸς νόμον:
αὗται δὲ μόνον αὐλοῦσιν Ἱέρακος νόμον,
αὕτη δὲ Λαὶς ἀργός ἐστι καὶ πότις,μνημονεύει δὲ τῆς Λαίδος καὶ Ἀναξανδρίδης ἐν Γεροντομανίᾳ καὶ ἄλλας ἑταίρας αὐτῇ συγκαταλέγει διὰ τούτων ῾ib. 138':'
τὸ καθ᾽ ἡμέραν ὁρῶσα πίνειν κἀσθίειν
μόνον, πεπονθέναι δὲ ταὐτά μοι δοκεῖ
τοῖς ἀετοῖς: οὗτοι γὰρ ὅταν ὦσιν νέοι
ἐκ τῶν ὀρῶν πρόβατ᾽ ἐσθίουσι καὶ λαγὼς
μετέωρ᾽ ἀναρπάζοντες ὑπὸ τῆς ἰσχύος:
ὅταν δὲ γηράσκωσιν ἤδη, τότε <θεῶν>
ἐπὶ τοὺς νεὼς ἵζουσι πεινῶντες κακῶς:
κἄπειτα τοῦτ᾽ εἶναι νομίζεται τέρας.
καὶ Λαὶς <οὖν> ὀρθῶς νομίζοιτ᾽ ἂν τέρας.
αὕτη γὰρ ὁπότ᾽ ἦν <μὲν> νεοττὸς καὶ νέα,
ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη,
εἶδες δ᾽ ἂν αὐτῆς Φαρνάβαζον θᾶττον ἄν:
ἐπεὶ δὲ δολιχὸν τοῖς ἔτεσιν ἤδη τρέχει
τὰς ἁρμονίας τε διαχαλᾷ τοῦ σώματος,
ἰδεῖν μὲν αὐτὴν ῥᾷόν ἐστιν ἢ πτύσαι:
ἐξέρχεταί τε πανταχόσ᾽ ἤδη πιομένη,
δέχεται δὲ καὶ στατῆρα καὶ τριώβολον,
προσίεται δὲ καὶ γέροντα καὶ νέον:
οὕτω δὲ τιθασὸς γέγονεν ὥστ᾽, ὦ φίλτατε,
τἀργύριον ἐκ τῆς χειρὸς ἤδη λαμβάνει.
τὴν ἐκ Κορίνθου Λαίδ᾽ οἶσθα; Β. πῶς γὰρ οὔ;
τὴν ἡμετέρειόν <γ᾽>. Α. ἦν ἐκείνῃ τις φίλη
Ἄντεια. Β. καὶ τοῦθ᾽ ἡμέτερον ἦν παίγνιον.
Α. νὴ τὸν Δί᾽, ἤνθει τότε Λαγίσκ᾽, ἤνθει τότε
καὶ Θεολύτη μάλ᾽ εὐπρόσωπος καὶ καλή,
ὑπέφαιν᾽ ἐσομένη δ᾽ Ὤκιμον λαμπρὰ πάνυ.
