αἰδοῦς ἀχαλκεύτοισιν 1 ἔζευκται πέδαις,'2 ἀλλ᾽ ὁ σύναιμος καὶ σύντροφος καὶ ὁμοπάτωρ καὶ [p. 252] ὁμομήτωρ, ᾧ καὶ τῶν ἁμαρτημάτων εἰκός ἐστιν ἐπιχωρεῖν ἔνια, καὶ παρείκειν λέγοντα πρὸς ἀδελφὸν ἐξαμαρτάνοντα 3
τοὔνεκά σ᾽ 4 οὐ δύναμαι προλιπεῖν δύστηνον ἐόντα5 καὶ φαῦλον καὶ ἀνόητον, μὴ καὶ λάθω τι πατρῷον