Euripides, Rhesus
Gilbert Murray, Ed.

Ἀθήνα

595ποῖ δὴ λιπόντες Τρωικῶν ἐκ τάξεων
χωρεῖτε, λύπῃ καρδίαν δεδηγμένοι,
εἰ μὴ κτανεῖν σφῷν Ἕκτορ᾽ ἢ Πάριν θεὸς
δίδωσιν; ἄνδρα δ᾽ οὐ πέπυσθε σύμμαχον
Τροίᾳ μολόντα Ῥῆσον οὐ φαύλῳ τρόπῳ.
600ὃς εἰ διοίσει νύκτα τήνδ᾽ ἐς αὔριον,
οὔτε σφ᾽ Ἀχιλλεὺς οὔτ᾽ ἂν Αἴαντος δόρυ
μὴ πάντα πέρσαι ναύσταθμ᾽ Ἀργείων σχέθοι,
τείχη κατασκάψαντα καὶ πυλῶν ἔσω
λόγχῃ πλατεῖαν ἐσδρομὴν ποιούμενον.
605τοῦτον κατακτὰς πάντ᾽ ἔχεις. τὰς δ᾽ Ἕκτορος
εὐνὰς ἔασον καὶ καρατόμους σφαγάς:
ἔσται γὰρ αὐτῷ θάνατος ἐξ ἄλλης χερός.

Ὀδυσσεύς

δέσποιν᾽ Ἀθάνα, φθέγματος γὰρ ᾐσθόμην
τοῦ σοῦ συνήθη γῆρυν: ἐν πόνοισι γὰρ
610παροῦσ᾽ ἀμύνεις τοῖς ἐμοῖς ἀεί ποτε:
τὸν ἄνδρα δ᾽ ἡμῖν, ποῦ κατηύνασται, φράσον:
πόθεν τέτακται βαρβάρου στρατεύματος;

Ἀθήνα

ὅδ᾽ ἐγγὺς ἧσται κοὐ συνήθροισται στρατῷ,
ἀλλ᾽ ἐκτὸς αὐτὸν τάξεων κατηύνασεν
615Ἕκτωρ, ἕως ἂν νὺξ ἀμείψηται φάος.
πέλας δὲ πῶλοι Θρῃκίων ἐξ ἁρμάτων
λευκαὶ δέδενται, διαπρεπεῖς ἐν εὐφρόνῃ:
στίλβουσι δ᾽ ὥστε ποταμίου κύκνου πτερόν.
ταύτας, κτανόντες δεσπότην, κομίζετε,
620κάλλιστον οἴκοις σκῦλον: οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπου
τοιόνδ᾽ ὄχημα χθὼν κέκευθε πωλικόν.

Ὀδυσσεύς

Διόμηδες, ἢ σὺ κτεῖνε Θρῄκιον λεών,
ἢ 'μοὶ πάρες γε, σοὶ δὲ χρὴ πώλους μέλειν.

Διομήδης

ἐγὼ φονεύσω, πωλοδαμνήσεις δὲ σύ:
625τρίβων γὰρ εἶ τὰ κομψὰ καὶ νοεῖν σοφός.
χρὴ δ᾽ ἄνδρα τάσσειν οὗ μάλιστ᾽ ἂν ὠφελοῖ.

Ἀθήνα

καὶ μὴν καθ᾽ ἡμᾶς τόνδ᾽ Ἀλέξανδρον βλέπω
στείχοντα, φυλάκων ἔκ τινος πεπυσμένον
δόξας ἀσήμους πολεμίων μεμβλωκότων.

Διομήδης

630πότερα σὺν ἄλλοις ἢ μόνος πορεύεται;

Ἀθήνα

μόνος: πρὸς εὐνὰς δ᾽, ὡς ἔοικεν, Ἕκτορος
χωρεῖ, κατόπτας σημανῶν ἥκειν στρατοῦ.

Διομήδης

οὐκ οὖν ὑπάρχειν τόνδε κατθανόντα χρή;

Ἀθήνα

οὐκ ἂν δύναιο τοῦ πεπρωμένου πλέον.
635τοῦτον δὲ πρὸς σῆς χειρὸς οὐ θέμις θανεῖν.
ἀλλ᾽ ᾧπερ ἥκεις μορσίμους φέρων σφαγάς,
τάχυν᾽: ἐγὼ δέ, τῷδε σύμμαχος Κύπρις
δοκοῦσ᾽ ἀρωγὸς ἐν πόνοις παραστατεῖν,
σαθροῖς λόγοισιν ἐχθρὸν ἄνδρ᾽ ἀμείψομαι.
640καὶ ταῦτ᾽ ἐγὼ μὲν εἶπον: ὃν δὲ χρὴ παθεῖν,
οὐκ οἶδεν οὐδ᾽ ἤκουσεν ἐγγὺς ὢν λόγου.