Euripides, Iphigenia in Aulis
Gilbert Murray, Ed.

Κλυταιμήστρα

ἐξῆλθον οἴκων προσκοπουμένη πόσιν,
χρόνιον ἀπόντα κἀκλελοιπότα στέγας.
1100ἐν δακρύοισι δ᾽ ἡ τάλαινα παῖς ἐμή,
πολλὰς ἱεῖσα μεταβολὰς ὀδυρμάτων,
θάνατον ἀκούσασ᾽, ὃν πατὴρ βουλεύεται.
μνήμην δ᾽ ἄρ᾽ εἶχον πλησίον βεβηκότος
Ἀγαμέμνονος τοῦδ᾽, ὃς ἐπὶ τοῖς αὑτοῦ τέκνοις
1105ἀνόσια πράσσων αὐτίχ᾽ εὑρεθήσεται.

Ἀγαμέμνων

Λήδας γένεθλον, ἐν καλῷ σ᾽ ἔξω δόμων
ηὕρηχ᾽, ἵν᾽ εἴπω παρθένου χωρὶς λόγους
οὓς οὐκ ἀκούειν τὰς γαμουμένας πρέπει.

Κλυταιμήστρα

τί δ᾽ ἔστιν, οὗ σοι καιρὸς ἀντιλάζυται;

Ἀγαμέμνων

1110ἔκπεμπε παῖδα δωμάτων πατρὸς μέτα:
ὡς χέρνιβες πάρεισιν εὐτρεπισμέναι,
προχύται τε βάλλειν πῦρ καθάρσιον χεροῖν,
μόσχοι τε, πρὸ γάμων ἃς θεᾷ πεσεῖν χρεών.
Ἀρτέμιδι, μέλανος αἵματος φυσήματα.

Κλυταιμήστρα

1115τοῖς ὀνόμασιν μὲν εὖ λέγεις, τὰ δ᾽ ἔργα σου
οὐκ οἶδ᾽ ὅπως χρή μ᾽ ὀνομάσασαν εὖ λέγειν.
χώρει δέ, θύγατερ, ἐκτός — οἶσθα γὰρ πατρὸς
πάντως ἃ μέλλει — χὑπὸ τοῖς πέπλοις ἄγε
λαβοῦσ᾽ Ὀρέστην, σὸν κασίγνητον, τέκνον.
1120ἰδοὺ πάρεστιν ἥδε πειθαρχοῦσά σοι.
τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἐγὼ πρὸ τῆσδε κἀμαυτῆς φράσω.

Ἀγαμέμνων

τέκνον, τί κλαίεις, οὐδ᾽ ἔθ᾽ ἡδέως ὁρᾷς,
ἐς γῆν δ᾽ ἐρείσασ᾽ ὄμμα πρόσθ᾽ ἔχεις πέπλους;

Κλυταιμήστρα

φεῦ:
τίν᾽ ἂν λάβοιμι τῶν ἐμῶν ἀρχὴν κακῶν;
1125ἅπασι γὰρ πρώτοισι χρήσασθαι πάρα
κἀν ὑστάτοισι κἀν μέσοισι πανταχοῦ.

Ἀγαμέμνων

τί δ᾽ ἔστιν; ὥς μοι πάντες εἰς ἓν ἥκετε,
σύγχυσιν ἔχοντες καὶ ταραγμὸν ὀμμάτων.

Κλυταιμήστρα

εἴφ᾽ ἃν ἐρωτήσω σε γενναίως, πόσι.

Ἀγαμέμνων

1130οὐδὲν κελευσμοῦ δεῖ σ᾽: ἐρωτᾶσθαι θέλω.

Κλυταιμήστρα

τὴν παῖδα τὴν σὴν τήν τ᾽ ἐμὴν μέλλεις κτενεῖν;

Ἀγαμέμνων

ἔα:
τλήμονά γ᾽ ἔλεξας, ὑπονοεῖς θ᾽ ἃ μή σε χρή.

Κλυταιμήστρα

ἔχ᾽ ἥσυχος.
κἀκεῖνό μοι τὸ πρῶτον ἀπόκριναι πάλιν.

Ἀγαμέμνων

σὺ δ᾽, ἤν γ᾽ ἐρωτᾷς εἰκότ᾽, εἰκότ᾽ ἂν κλύοις.

Κλυταιμήστρα

1135οὐκ ἄλλ᾽ ἐρωτῶ, καὶ σὺ μὴ λέγ᾽ ἄλλα μοι.

Ἀγαμέμνων

ὦ πότνια μοῖρα καὶ τύχη δαίμων τ᾽ ἐμός.

Κλυταιμήστρα

κἀμός γε καὶ τῆσδ᾽, εἷς τριῶν δυσδαιμόνων.

Ἀγαμέμνων

τίν᾽ ἠδίκησαι;

Κλυταιμήστρα
τοῦτ᾽ ἐμοῦ πεύθῃ πάρα;
ὁ νοῦς ὅδ᾽ αὐτὸς νοῦν ἔχων οὐ τυγχάνει.

Ἀγαμέμνων

1140ἀπωλόμεσθα. προδέδοται τὰ κρυπτά μου.

Κλυταιμήστρα

πάντ᾽ οἶδα, καὶ πεπύσμεθ᾽ ἃ σὺ μέλλεις με δρᾶν:
αὐτὸ δὲ τὸ σιγᾶν ὁμολογοῦντός ἐστί σου
καὶ τὸ στενάζειν: πολλὰ μὴ κάμῃς λέγων.

Ἀγαμέμνων

ἰδοὺ σιωπῶ: τὸ γὰρ ἀναίσχυντον τί δεῖ
1145ψευδῆ λέγοντα προσλαβεῖν τῇ συμφορᾷ;