Euripides, Phoenissae
Gilbert Murray, Ed.

Ἰοκάστη

καλῶς τὰ τῶν θεῶν καὶ τὰ τῆς τύχης ἔχει:
παῖδές τε γάρ μοι ζῶσι κἀκπέφευγε γῆ.
Κρέων δ᾽ ἔοικε τῶν ἐμῶν νυμφευμάτων
1205τῶν τ᾽ Οἰδίπου δύστηνος ἀπολαῦσαι κακῶν,
παιδὸς στερηθείς, τῇ πόλει μὲν εὐτυχῶς,
ἰδίᾳ δὲ λυπρῶς. ἀλλ᾽ ἄνελθέ μοι πάλιν,
τί τἀπὶ τούτοις παῖδ᾽ ἐμὼ δρασείετον.

Ἄγγελος

ἔα τὰ λοιπά: δεῦρ᾽ ἀεὶ γὰρ εὐτυχεῖς.

Ἰοκάστη

1210τοῦτ᾽ εἰς ὕποπτον εἶπας: οὐκ ἐατέον.

Ἄγγελος

μεῖζον τί χρῄζεις παῖδας ἢ σεσῳσμένους;

Ἰοκάστη

καὶ τἀπίλοιπά γ᾽ εἰ καλῶς πράσσω κλύειν.

Ἄγγελος

μέθες μ᾽: ἔρημος παῖς ὑπασπιστοῦ σέθεν.

Ἰοκάστη

κακόν τι κεύθεις καὶ στέγεις ὑπὸ σκότῳ.

Ἄγγελος

1215κοὐκ ἄν γε λέξαιμ᾽ ἐπ᾽ ἀγαθοῖσι σοῖς κακά.

Ἰοκάστη

ἢν μή γε φεύγων ἐκφύγῃς πρὸς αἰθέρα.

Ἄγγελος

Ἄγγελος

αἰαῖ: τί μ᾽ οὐκ εἴασας ἐξ εὐαγγέλου
φήμης ἀπελθεῖν, ἀλλὰ μηνῦσαι κακά;
τὼ παῖδε τὼ σὼ μέλλετον, τολμήματα
1220αἴσχιστα, χωρὶς μονομαχεῖν παντὸς στρατοῦ,
λέξαντες Ἀργείοισι Καδμείοισί τε
ἐς κοινὸν οἷον μήποτ᾽ ὤφελον λόγον.
Ἐτεοκλέης δ᾽ ὑπῆρξ᾽ ἀπ᾽ ὀρθίου σταθεὶς
πύργου, κελεύσας σῖγα κηρῦξαι στρατῷ:
1225ἔλεξε δ᾽: ὦ γῆς Ἑλλάδος στρατηλάται
Δαναῶν ἀριστῆς, οἵπερ ἤλθετ᾽ ἐνθάδε,
Κάδμου τε λαός, μήτε Πολυνείκους χάριν
ψυχὰς ἀπεμπολᾶτε μήθ᾽ ἡμῶν ὕπερ.
ἐγὼ γὰρ αὐτὸς τόνδε κίνδυνον μεθεὶς
1230μόνος συνάψω συγγόνῳ τὠμῷ μάχην:
κἂν μὲν κτάνω τόνδ᾽, οἶκον οἰκήσω μόνος,
ἡσσώμενος δὲ τῷδε παραδώσω μόνῳ:
ὑμεῖς δ᾽ ἀγῶν᾽ ἀφέντες, Ἀργεῖοι, χθόνα
νίσεσθε, βίοτον μὴ λιπόντες ἐνθάδε,
1235Σπαρτῶν τε λαὸς ἅλις ὅσος κεῖται νεκρός.
τοσαῦτ᾽ ἔλεξε: σὸς δὲ Πολυνείκης γόνος
ἐκ τάξεων ὤρουσε κἀπῄνει λόγους.
πάντες δ᾽ ἐπερρόθησαν Ἀργεῖοι τάδε
Κάδμου τε λαὸς ὡς δίκαι᾽ ἡγούμενοι.
1240ἐπὶ τοῖσδε δ᾽ ἐσπείσαντο, κἀν μεταιχμίοις
ὅρκους συνῆψαν ἐμμενεῖν στρατηλάται.