Euripides, The Trojan Women
Gilbert Murray, Ed.

Ἑκάβη

αἰαῖ, τόδε
τόδε, φίλαι Τρῳάδες, ὃ φόβος ἦν πάλαι.

Ταλθύβιος

240ἤδη κεκλήρωσθ᾽, εἰ τόδ᾽ ἦν ὑμῖν φόβος.

Ἑκάβη

αἰαῖ, τίν᾽ ἢ
Θεσσαλίας πόλιν ἢ
Φθιάδος εἶπας ἢ Καδμείας χθονός;

Ταλθύβιος

κατ᾽ ἄνδρ᾽ ἑκάστη κοὐχ ὁμοῦ λελόγχατε.

Ἑκάβη

τίν᾽ ἄρα τίς ἔλαχε; τίνα πότμος εὐτυχὴς
245Ἰλιάδων μένει;

Ταλθύβιος

οἶδ᾽: ἀλλ᾽ ἕκαστα πυνθάνου, μὴ πάνθ᾽ ὁμοῦ.

Ἑκάβη

τοὐμὸν τίς ἆρ᾽
ἔλαχε τέκος, ἔνεπε, τλάμονα Κασάνδραν;

Ταλθύβιος

ἐξαίρετόν νιν ἔλαβεν Ἀγαμέμνων ἄναξ.

Ἑκάβη

250ἦ τᾷ Λακεδαιμονίᾳ νύμφᾳ
δούλαν; ἰώ μοί μοι.

Ταλθύβιος

οὔκ, ἀλλὰ λέκτρων σκότια νυμφευτήρια.

Ἑκάβη

ἦ τὰν τοῦ Φοίβου παρθένον, ᾇ γέρας ὁ
χρυσοκόμας ἔδωκ᾽ ἄλεκτρον ζόαν;

Ταλθύβιος

255ἔρως ἐτόξευσ᾽ αὐτὸν ἐνθέου κόρης.

Ἑκάβη

ῥῖπτε, τέκνον, ζαθέους κλῇ-
δας καὶ ἀπὸ χροὸς ἐνδυ-
τῶν στεφέων ἱεροὺς στολμούς.

Ταλθύβιος

οὐ γὰρ μέγ᾽ αὐτῇ βασιλικῶν λέκτρων τυχεῖν;

Ἑκάβη

260τί δ᾽ ὃ νεοχμὸν ἀπ᾽ ἐμέθεν ἐλάβετε τέκος, ποῦ μοι;

Ταλθύβιος

Πολυξένην ἔλεξας, ἢ τίν᾽ ἱστορεῖς;

Ἑκάβη

ταύταν: τῷ πάλος ἔζευξεν;

Ταλθύβιος

τύμβῳ τέτακται προσπολεῖν Ἀχιλλέως.

Ἑκάβη

265ὤμοι ἐγώ: τάφῳ πρόσπολον ἐτεκόμαν.
ἀτὰρ τίς ὅδ᾽ ἢ νόμος ἢ τί
θέσμιον, ὦ φίλος, Ἑλλάνων;

Ταλθύβιος

εὐδαιμόνιζε παῖδα σήν: ἔχει καλῶς.

Ἑκάβη

τί τόδ᾽ ἔλακες; ἆρά μοι ἀέλιον λεύσσει;

Ταλθύβιος

270ἔχει πότμος νιν, ὥστ᾽ ἀπηλλάχθαι πόνων.

Ἑκάβη

τί δ᾽ ἁ τοῦ χαλκεομήστορος Ἕκτορος δάμαρ,
Ἀνδρομάχα τάλαινα, τίν᾽ ἔχει τύχαν;

Ταλθύβιος

καὶ τήνδ᾽ Ἀχιλλέως ἔλαβε παῖς ἐξαίρετον.

Ἑκάβη

ἐγὼ δὲ τῷ
275πρόσπολος ἁ τριτοβάμονος χερὶ
δευομένα βάκτρου γεραιῷ κάρᾳ;

Ταλθύβιος

Ἰθάκης Ὀδυσσεὺς ἔλαχ᾽ ἄναξ δούλην σ᾽ ἔχειν.